บทที่ 239 ตามดูแลไม่ห่าง (100%)

“ยายไม่อยากให้หนูกับลูกอยู่ด้วยแล้วเหรอจ๊ะ”

คนท้องที่อารมณ์แปรปรวนเสียยิ่งกว่าพายุเอ่ยเสียงอ่อย หน้าละห้อย แววตาเศร้า ทำเอาคนแก่ต้องรีบเขยิบเข้าไปโอบกอด แล้วเอ่ยปลอบประโลม

“ไม่ใช่อย่างนั้น ยายก็แค่สงสารพ่อของนังหนูในท้องมัน เห็นเขาบอกว่าพายุจะเข้าหนักเสียด้วย ไม่รู้กี่วันฝนถึงจะหยุดตก อีกไม่นาน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ